Ευστάθιος Μακρής

• Ο Ευστάθιος Μακρής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966 (με καταγωγή από την Καρδίτσα). Σπούδασε στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1985-1991) και εν συνεχεία στο Πανεπιστήμιο Βιέννης, όπου αναγορεύτηκε διδάκτορας το 1996, με ειδίκευση στη Μουσικολογία και ιδιαίτερο γνωστικό αντικείμενο τη Βυζαντινή Μουσική (θέμα της διατριβής: «Η μουσική παράδοση του Αναστασιματαρίου τον 16^ο και 17^ο αιώνα», με επιβλέποντα καθηγητή τον Christian Hannick).
• Ωδειακές σπουδές: Πτυχία Αρμονίας (1986, Ελληνικό Ωδείο, τάξη Ε. Δημόπουλου), Αντίστιξης (1988, Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης, τάξη Χρ. Σαμαρά), Φούγκας (1990, Εθνικό Ωδείο, τάξη Δ. Δραγατάκη). Δίπλωμα Βυζαντινής Μουσικής (2000, Εθνικό Ωδείο, τάξη Σπ. Παυλάκη).
• Εργάστηκε στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος «Λίλιαν Βουδούρη» (1997-1999), δίδαξε ιστορία και θεωρία της εκκλησιαστικής μουσικής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Α.Π.Θ. (1999-2001), ενώ από το 2000 έως το 2006 κατείχε τη θέση Ερευνητή-Μουσικού στο Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Από τον Σεπτέμβριο του 2006 έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Κέρκυρα, όπου υπηρετεί ως Αναπλ. Καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών.
• Ενδιαφέρεται ειδικά για την καλλιέργεια και διάδοση της παραδοσιακής εκκλησιαστικής μουσικής των Επτανήσων, ιδιαίτερα δε της Κέρκυρας, αλλά και την ανάδειξη, γενικότερα, άγνωστων πλευρών της ελληνικής εκκλησιαστικής μουσικής στη διαχρονία της.
• Υπηρέτησε ως Πρόεδρος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών (2015-2020) και ως Αντιπρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου (2020- ).
• Από το 2023 είναι ιδρυτικό μέλος και Πρόεδρος του πολιτιστικού σωματείου με την επωνυμία: Χορωδία «Άγιος Σπυρίδων».

Σημαντικότερες δημοσιεύσεις:

• “The Significance of Pitch in the ‘New Method’ of Greek Church Music”, New Sound. International Magazine for Music 16 (2000), σ. 88-96.
• “Exegesis: notationstechnische Entwicklung oder melismatische Tropierung? Eine Untersuchung des Koinonikon ‘Γεύσασθε καὶ ἴδετε’ von Ioannes Kladas” στο: Maria Pischlöger (επιμ.), Τheorie und Geschichte der Monodie, Πλέβεν 2001, σ. 69-80.
• “Fragmente griechischer Kirchenmusik in F.J. Sulzers Geschichte des transalpinischen Daciens” στο: Martin Czernin, Maria Pischlöger (επιμ.), Τheorie und Geschichte der Monodie. Berichte der Internationalen Tagung 2002, Brno 2011, τόμ. 2, σ. 457-476 (Γερμανικά και Ρωσικά). Και στα Ελληνικά με τίτλο: «Καταγραφές ελληνικών εκκλησιαστικών μελών από τον F.J. Sulzer», Μουσικός Λόγος 5 (καλοκαίρι 2003), σ. 3-11.
• «Τροπικότητα και οκταηχία στην παραδοσιακή μουσική. Μερικές παρατηρήσεις στα ριζίτικα τραγούδια», στο: Ευστάθιος Μακρής (επιμ.), Οι δύο όψεις της ελληνικής μουσικής κληρονομιάς. Αφιέρωμα εις μνήμην Σπυρίδωνος Περιστέρη, Ακαδημία Αθηνών, Αθήνα 2003, σ. 199-221. Και στα αγγλικά με τίτλο: “Byzantine Μodes in Greek Τraditional Μusic. Some Remarks on the ‘Rizitika’ Songs”, Acta Musicae Byzantinae 7 (Μάιος 2004), σ. 114-132.
• «Άγνωστα τεκμήρια της ζακυνθινής ψαλτικής», Επετηρίς του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας 29 (1999-2003), σ. 105-130.
• “The Chromatic Scales of the Deuteros Modes in Theory and Practice”, Plainsong and Medieval Music 14/1 (Απρίλιος 2005), σ. 1-10.
• «Η σημειογραφία της Νέας Μεθόδου στην επτανησιακή ψαλτική», στα Πρακτικά του Συνεδρίου Η Ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, 1864-2004, Βουλή των Ελλήνων - Ακαδημία Αθηνών, Αθήνα 2006, τόμ. 2, σ. 313-330.
• “Byzantinische Musik - Neugriechische Kirchenmusik”, στο: Josef Lanz et al. (επιμ.), Kirchenmusik auf dem Balkan: Symposion 2004, Brixner Initiative Musik und Kirche, Brixen 2006, σ. 39-52.
• Λήμμα «Ελλάς - Εκκλησιαστική Μουσική» (στα Ρωσικά), Ορθόδοξη Εγκυκλοπαίδεια (Православная Энциклопедия), τόμ. 12, Μόσχα 2006, σ. 424-427.
• «Ο Μανουήλ Βρυέννιος και η εκκλησιαστική μουσική», Μουσικολογία 19 (2007), σ. 277-286.
• “Adjustments of Modality in Postbyzantine Heirmologion”, στο: Gerda Wolfram (επιμ.), Tradition and Innovation in Late- and Postbyzantine Liturgical Chant. Acta of the Congress held at Hernen Castle, the Netherlands, in April 2005, Peeters, Leuven 2008, σ. 37-63.
• «Η παραδοσιακή εκκλησιαστική μουσική των Επτανήσων. Συνολική ιστορική προσέγγιση», Μουσικός Λόγος 8 (χειμώνας 2009), σ. 45-70.
• «Χερουβικόν “πολίτικον”. Μια πρώιμη “μεταγραφή” ελληνικού εκκλησιαστικού μέλους», στο: Nina-Maria Wanek (επιμ.), Psaltike. Neue Studien zur Byzantinischen Musik: Festschrift für Gerda Wolfram, Praesens, Βιέννη 2011, σ. 205-218.
• «Οκταηχία και πολυφωνία στην κρητοεπτανησιακή ψαλτική παράδοση. Η περίπτωση του “Χριστός Ανέστη”», στην Επιστημονική Επετηρίδα της Πατριαρχικής Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Κρήτης, τόμ. 2, Ηράκλειο 2012, σ. 595-602.
• “Exegesis beyond Borders. Two Unusual Cases of Exegetic Interpretation”, στο: Gerda Wolfram, Christian Troelsgård (επιμ.), Tradition and Innovation in Late- and Postbyzantine Liturgical Chant II. Proceedings of the Congress held at Hernen Castle, the Netherlands, 30 October - 3 November 2008, Peeters, Leuven 2013, σ. 291-317.
• «Ηχογραφήσεις του Κωνσταντίνου Α. Ψάχου σε κυλίνδρους Edison», στο: Ευάγγελος Καραμανές (επιμ.), Κωνσταντίνος Ψάχος: ο Μουσικός, ο Λόγιος. Πρακτικά Ημερίδας. Ανατολική Αίθουσα του Μεγάρου της Ακαδημίας Αθηνών, 30 Νοεμβρίου 2007, Αθήνα 2013, σ. 69-78.
• «“Musica greca”, “ψαλτική των Λατίνων” και το χειρόγραφο της Πλατυτέρας στην Κέρκυρα», στο: Παναγιώτης Σκούφης (επιμ.), Θέματα Ελληνικής Μουσικής Ι. Πρακτικά ημερίδας της 31ης Αυγούστου 2013, Μουσικό Σπουδαστήριο Καρδαμύλης, Καρδαμύλη 2017, σ. 47-80.
• “The concept of ‘old melody’ in modern Greek chant. Two characteristic cases”, στο: Christian Troelsgård, Gerda Wolfram (επιμ.), Byzantine Chant, Radiation and Interaction. Proceedings of the Congress held at Hernen Castle, the Netherlands, in December 2015, Peeters, Leuven 2022, σ. 17-34.