Η διακεκριμένη Κερκυραία υψίφωνος και καθηγήτρια μονωδίας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών (ΤΜΣ) του Ιονίου Πανεπιστημίου, Ρόζα Πουλημένου, παραχώρησε συνέντευξη στον ιστοχώρο enimerosi.com.
Χαρακτηριστικά, μεταξύ άλλων, στη συνέντευξη αναφέρονται τα παρακάτω:
Η διακεκριμένη Κερκυραία υψίφωνος και καθηγήτρια μονωδίας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών (ΤΜΣ) του Ιονίου Πανεπιστημίου, Ρόζα Πουλημένου, βρέθηκε πρόσφατα στη Βιέννη,πραγματοποιώντας σεμινάριο τραγουδιού στο φημισμένο Universitä für Musik und darstellende Kunst.
Κυρία Πουλημένου, πρόσφατα βρεθήκατε στη Βιέννη. Θα θέλατε να μας πείτε για το σκοπό της μετάβασής σας εκεί, καθώς και τις εμπειρίες που αποκομίσατε;
Βρέθηκα στη Βιέννη για δύο λόγους: ο πρώτος ήταν για να πραγματοποιήσω σεμινάριο λυρικού τραγουδιού στο Πανεπιστήμιο Μουσικής και Παραστατικών Τεχνών της Βιέννης στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus στην τάξη της καθηγήτριας κας Claudia Visca. Ο δεύτερος για να συμμετέχω σε μία συναυλία με τη μεσόφωνο Helen Tintes, τον μπάσο Klaus Schuermann και τον πιανίστα Manfred Schiebel.
Βάσει των όσων συναντήσατε στη Βιέννη και δεδομένου ότι έχετε μαθητές από διάφορα μέρη της Ελλάδας, πιστεύετε ότι υπάρχουν τομείς όπου υπερτερούν ή υστερούν οι Έλληνες νέοι λυρικοί τραγουδιστές σε σχέση με τους ξένους; Εάν ναι, σε ποιους παράγοντες θεωρείτε ότι οφείλεται αυτό;
Πιστεύω ότι οι Έλληνες και Κύπριοι φοιτητές που έρχονται στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο με σοβαρή επιδίωξη να βελτιώσουν την τεχνική τους και να γίνουν καλοί επαγγελματίες δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους αντίστοιχους φοιτητές στην Ευρώπη και την Αμερική σε ατομικό επίπεδο. Εκεί που δυστυχώς υστερούμε είναι στις υποδομές και τη γενικότερη υποστήριξη τόσο κατά τη διάρκεια των σπουδών όσο κυρίως στην ανύπαρκτη προοπτική καριέρας που δίνεται πια στην Ελλάδα. Γι' αυτό και ενθαρρύνω τα παιδιά που σπουδάζουν κοντά μου να βγουν στο εξωτερικό και να συνεχίσουν την προσπάθεια να βελτιωθούν ως μουσικοί και ως επιστήμονες όσο μπορούν περισσότερο.
Θα μπορούσατε να κάνετε μια σύντομη σύγκριση των υποδομών που συναντάτε σε περιοχές με μεγάλη παράδοση στη λόγια μουσική, όπως η Βιέννη, με τις αντίστοιχες υποδομές που υπάρχουν -ή που δεν υπάρχουν- στη χώρα μας;
Στις περισσότερες χώρες που έχω διδάξει οι υποδομές είναι σαφώς ανώτερες από τις δικές μας. Στη Βιέννη το τμήμα του τραγουδιού και παραστατικών τεχνών του Πανεπιστημίου βρίσκεται λίγο έξω από το κέντρο της Βιέννης σε ένα αυτόνομο κτήριο που έχει τρεις ορόφους με αίθουσες διδασκαλίας. Τα γραφεία των καθηγητών του τραγουδιού και των συνοδών έχουν όλα αξιόπιστα πιάνα με ουρά και είναι αρκετά ευρύχωρα. Να αναφέρω επίσης πως διαθέτει μικρή σκηνή μέσα στο κεντρικό τμήμα του κτηρίου καθώς και θέατρο για παραστάσεις όπερας ακριβώς δίπλα. Έχει μόνιμο κι οργανωμένο θυρωρείο, τεχνικούς-συντηρητές για κάθε πιθανή ανάγκη και φυσικά καντίνα για φαγητό και καφέ. Κάθε σύγκριση με τη δική μας πραγματικότητα είναι επομένως ανέφικτη.Τις ίδιες πάνω κάτω υποδομές συνάντησα και σε άλλες χώρες που έχω επισκεφτεί με εξαίρεση την Ιταλία όπου η κατάσταση των επιβλητικών κατά τα άλλα κτηρίων είναι, λόγω της κρίσης που έχει χτυπήσει κι εκεί, λίγο πιο παραμελημένη, δηλαδή κοντύτερα σε μας.
[...]
Σχετικός σύνδεσμος: enimerosi.com
Αφίσα αιμοδοσίας
